ภูมิประเทศและภูมิอากาศ

ภูมิประเทศ

ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไป ประกอบด้วยป่าไม้และภูเขาร้อยละ 50 ของพื้นที่จังหวัด  นอกนั้นเป็นที่ราบสูง บริเวณตอนกลางของจังหวัดเป็นพื้นที่ราบ มีพื้นที่ป่าไม้และเทือกเขาตั้งเรียง รายจากทิศตะวันออกสู่ทิศตะวันตก ประกอบด้วยเทือกเขาสำคัญได้แก่ ภูอีเฒ่า ภูแลนคา  และภูพังเหย รายละเอียดมีดังนี้ 1. ภูเขาและป่าไม้                                   มีจำนวนพื้นที่ 4,026,616 ไร่      ร้อยละ 50.42 2. ที่ราบลุ่ม                                           มีจำนวนพื้นที่ 3,603,994 ไร่      ร้อยละ 45.13 3. ที่ราบสูงนอกเขตป่าไม้                         มีจำนวนพื้นที่    252,413 ไร่      ร้อยละ 3.16 4. พื้นน้ำ                                              มีจำนวนพื้นที่      63,431 ไร่      ร้อยละ 0.79 5. เนื้อที่ดินดาน ดินเลนใช้ประโยชน์ไม่ได้    มีจำนวนพื้นที่      39,975 ไร่      ร้อยละ 0.50 จังหวัดชัยภูมิ สามารถแบ่งภูมิประเทศของจังหวัดชัยภูมิ ออกได้เป็น 3 ลักษณะคือ 1. พื้นที่ราบในฝั่งแม่น้ำ มีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 0 - 200 เมตร ได้แก่บริเวณ ที่ราบลุ่มแม่น้ำชีในอำเภอเมืองชัยภูมิ อำเภอบำเหน็จณรงค์ อำเภอจัตุรัส อำเภอคอนสวรรค์  บริเวณนี้จะเป็นที่ราบน้ำท่วมถึง 2. พื้นที่ลูกคลื่นลอนต่ำ อยู่ตอนกลางของพื้นที่จังหวัด เป็นแนวยางตามทิศเหนือ-ใต้ ตามแนว เทือกเขาดงพญาเย็น มีความสูงประมาณ 200 - 300 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ได้แก่  พื้นที่บางส่วนในเขตอำเภอเมืองชัยภูมิ อำเภอจัตุรัส อำเภอบำเหน็จณรงค์ อำเภอบ้านเขว้า  และอำเภอคอนสวรรค์ 3.พื้นที่สูงและภูเขา สภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ลอนลึกและภูเขา ในเขตเทือกเขา ดงพญาเย็น มีความสูงตั้งแต่ 500 - มากกว่า 1,000 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ได้แก่  พื้นที่บางส่วนของอำเภอหนองบัวระเหว อำเภอคอนสาร อำเภอเกษตรสมบูรณ์ อำเภอภูเขียว  อำเภอแก้งคร้อ และพื้นที่ทางตอนเหนือของอำเภอเมือง ที่มา : http://123.242.176.168/poc/pocweb/geography.html สภาพภูมิอากาศ                                 จังหวัดชัยภูมิ อยู่ในภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน มีฤดู 3 ฤดู โดยระยะเวลาในแต่ละฤดูอาจคลาด เคลื่อนไปตามสภาพดินฟ้าอากาศของแต่ละปี มีอากาศหนาวจัดในฤดูหนาว ร้อนจัดในฤดูร้อน และช่วงฝนสลับกับ ช่วงแห้งแล้งแตกต่างกันอย่างชัดเจนตามห้วงเวลาตามฤดูกาล ดังนี้ (1)  ฤดูหนาว       ประมาณเดือน พฤศจิกายน – กุมภาพันธ์                                 (2)  ฤดูร้อน          ประมาณเดือน มีนาคม – พฤษภาคม                                 (3)  ฤดูฝน            ประมาณเดือน มิถุนายน - ตุลาคม                            และจากการที่ลักษณะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูง มีเทือกเขาเพชรบูรณ์ทอดตัวเป็นแนวยาว ทางทิศตะวันออก เทือกเขาดงพญาเย็นทางด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้เทือกเขาดังกล่าวเป็นสิ่งกีดขวางลมฝน  จากอิทธิพลลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ จึงส่งผลให้ปริมาณน้ำฝนไม่มากเท่าที่ควรในฤดูฝน เนื่องจากสภาพภูมิประ เทศตั้งอยู่ในเขตเงาฝน โดยเฉพาะพื้นที่ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือ และด้านตะวันตกของจังหวัด โดยเฉพาะ ปริมาณน้ำฝนของจังหวัดรายปี เฉลี่ย 5 ปี ย้อนหลัง (พ.ศ. 2546 - 2550) มีเพียง 1,016.5มิลลิเมตร